Bij ons in Almere: Patrick Posthuma

‘Van huis uit ben ik een voetbaldier. Tot mijn 26ste heb ik fanatiek gevoetbald, maar vanwege een knieblessure moest ik stoppen. Nu werk ik voor Almere City FC, waar ik me bezighoud met maatschappelijke projecten binnen de voetbalclub onder de naam Almere & the City.

Binnen ons programma initiëren we allerlei projecten voor een brede doelgroep binnen de verschillende thematieken die spelen in de stad. Daar waar voetbal en de stad elkaar raken, zeg maar. De meeste voetbalclubs brengen dat onder bij een stichting, maar bij ons is het geïntegreerd binnen de club. Onze eerste elftalspelers zijn ook onze projectleiders. Dat maakt het uniek.

Door het coronavirus liggen de meeste projecten noodgedwongen stil, maar dat betekent niet dat we stilzitten. We hebben het juist ontzettend druk. Om zichtbaar te blijven als club zijn we nieuwe samenwerkingsverbanden aangegaan en hebben we nieuwe projecten opgezet. Zo brengen we dagelijks met drie auto’s medicijnen rond. Ook zijn we met de spelers langs verzorgingstehuizen gegaan om paasschilderingen te maken, en hebben we voedselpakketten uitgedeeld. Hiervoor werken we samen met bestaande zorginstanties én onze businessclub.

Normaal ben ik iedere avond weg. Dan zit ik bij mijn amateurclub als trainer of bij Almere City FC. Nu ben ik vaker thuis. De tuin is gedaan en we hebben nieuw laminaat gelegd. Het is ook fijn om meer tijd door te kunnen brengen met mijn vrouw. ‘Ieder nadeel heb zijn voordeel, en ieder voordeel heb zijn nadeel.’

Kortgeleden ben ik geselecteerd om volgend voetbalseizoen het hoogste amateurvoetbaldiploma (UEFA A) te halen. Dat het voetbal stilligt, is balen. Tegelijkertijd besef ik maar al te goed dat de artsen in het Flevoziekenhuis hun stinkende best doen om mensen op de IC te redden. Wie ben ik dan om me druk te maken om het niet kunnen uitoefenen van mijn favoriete spel?’

De video van Patrick zie je: hier