Bij ons in Almere: Mario Withoud

“Dat eén plus één twee is, dat is gewoon zo. Het zet je dus niet aan het denken. Kunst doet dat wel. Een gedicht of schilderij prikkelt je, daagt je uit, of helpt je op zijn minst de tijd te verdrijven. Kunst is wat ons onderscheidt van andere dieren. Ik heb nog nooit een hond zijn drol zien stileren, en als vogels fluiten, dan is dat niet als kunstuiting. Terwijl bij mensen zelfs een simpele bureaustoel door een designer is bedacht.

Almere heeft kunst nodig. We komen in Almere overal vandaan, uit het hele land of zelfs de hele wereld. We hebben geen gemeenschappelijke geschiedenis. Dat we een Primark hebben bindt ons niet. Kunst en cultuur doen dat wel. Dat jongeren Almere ‘Ally’ noemen, dat vind ik mooi. Dát is Almeerse cultuur.

Maar over het algemeen mis ik zulke cultuur in Almere. Daarom woon ik er nu echt minder prettig dan een aantal jaren terug. Je kunt het misschien vergelijken met een verliefdheid. In het begin is alles prachtig, geweldig, het beste. Na een tijdje wil je toch weten of er meer inzit. En Almere is een fijne woonplaats hoor, maar wel een zielloze stad.

In 2009 werd ik tot Stadsdichter gekozen. Dat heeft indruk gemaakt, kan ik wel onbescheiden zeggen, want ik word nog steeds zo genoemd. Dat kan ook komen omdat er na mij geen nieuwe is benoemd. Het bestuur van Almere heeft een nogal wispelturige omgang met kunst en cultuur. Nuja, ook dat is vrijheid natuurlijk.”

Vrijheid ben je zelf

Vrijheid is een woord
dat je zelf betekenis moet geven.
Een woord dat je zelf moet invullen.
Weliswaar kan een ander
ogenschijnlijk jou vrijheid geven
maar je moet er zelf iets mee doen.
Zelf iets van die vrijheid maken.
Doe dat dan ook.

Haal jezelf van de rem af.
Je bent de baas over je leven
en niet de slaaf er van.
Natuurlijk, je mag bang zijn,
vergeet dan niet dat je ook
de vrijheid hebt om je
niet bang te laten maken.
Je woont immers in Nederland,
een beschaafd land
waar veel en veel meer
heel goed gaat, dan fout is.
Nergens is het bestaan beter.

Al zijn er die zeggen:
“Je hebt de vrijheid
om te doen wat je wil,
mits het strookt
met gemeentelijk beleid.
Je hebt het recht
om te zeggen wat je wil,
mits je beaamt
wat de ambtenaren vinden. “

Laat je niet beperken,
en al helemaal niet
door bekrompen bureaucraten
en conservatieve angsthazen
die procedures en regels nodig
hebben om te leven.
Ontstijg het oppervlakkige
van een zeetroubadour
en de talentloze geldzucht
van iemand met twee namen.
Laat ze je niet met pek
en veren de stad uitjagen.

Je hebt meer vrijheid dan je denkt.
Hebt meer vrijheid dan bekend.
Je kunt niet alles kopen wat je wil,
hebt wel de vrijheid om niet altijd
het goedkoopste te kiezen.
Geen overbodige rotzooi
aan te schaffen
die al waardeloos
is geworden voor
je thuis bent.

Neem de vrijheid
om in jezelf
te geloven.
Tenzij je narcist bent.
Daaraan is absoluut
geen behoefte.
Net als een gebrek
aan zelfkennis
niet te gebruiken is.

Neem de vrijheid om
te denken wat je wil.
En besef dat je
niet per se hetzelfde
hoeft te denken als
iedereen omdat
iedereen nu

eenmaal dat denkt.
Neem de vrijheid
om voor jezelf te denken.
En wees daar
ruimhartig en
niet bekrompen in.
Gebruik je hersens
om te begrijpen
wat je niet begrijpt.
De mentale reuzen
geven om het kleine.
Kijk niet op
tegen wat van
beneden komt.

Denk tot slot
aan Beri, gevlucht
uit Koerdistan
die zegt: ‘Vrijheid
is, blijven geloven
dat er een morgen komt.’


De video met Mario’s gedicht zie je hier