aan het woord
De première van Mens in Almere
gezien door de ogen van onze huiscolumnist
Kijk positief en je ziet beter. Dat is een zin die voorkomt in de prachtige documentaire ‘Deal With It’ van Shamira Raphaëla waarover zij vanavond, samen met haar vader, openhartig sprak.
Kijk positief en je ziet beter.
De zin staat afgebeeld op een blauwe sticker die midden op een spiegel is achtergelaten. Er zijn maar weinig plekken meer geschikt om een dergelijke boodschap te verkondigen.
Kijk positief en je ziet beter.
Dat is ook waar ik vanavond aan moest denken, hier bij het rijke programma van Mens in Almere.
Almere, de plaats die voorbij de stadsgrenzen als veel bekendstaat, maar toch zelden als iets positiefs. Dat is dan vaak gebaseerd op het beeld van iemand die hier in 1990 eens kwam kijken en daarna nooit meer terug wilde komen. Dat snap ik dan op zich nog wel. Zelf kwam ik hier in de herfst van 1990. Er stond minstens zo’n harde wind als we nu meemaken, alleen was er nauwelijks bebouwing om een beetje fatsoenlijk beschut te staan. Ik was zelf destijds óók het liefst meteen weer omgedraaid.
Ooit las ik ergens, ik weet niet meer waar of van wie: ‘Wonen in Almere is als stoppen met drinken; je moet het altijd uitleggen’. Sinds ik ben gestopt met drinken heb ik op feestjes inderdaad plots twee keer zoveel gespreksstof. Nu is het ook zo dat er voor mij maar weinig nodig is om de loftrompet over Almere te steken. De stad waar de pioniersgeest onverminderd heerst maakt het wat dat betreft makkelijk.
De stad waarvan we zelf ook wel zien dat er nog een en ander ontbreekt, maar ook de stad waar we er dan zelf wel voor zorgen dat het er komt.
Almere is inderdaad geen nieuwe stad meer, maar het is wel een jonge stad. Zonder een al te rijke historie ook. Maar juist daarom bij uitstek een stad waar we zelf bepalen wie we zijn en waar we voor staan. Hier eren we niet de helden uit het verleden, maar die van vandaag.
We hebben 1990 ver achter ons gelaten en die immense kale vlaktes zijn volgebouwd. En nu die fundering staat kijken we verder naar de rol die we kunnen spelen als stad van de toekomst. Een stad waar we de samenleving niet langer inrichten aan de hand van achterhaalde hiërarchieën, maar waar iedereen meetelt.
Onderlinge verschillen tussen mensen zijn groot. De veelzijdigheid van deze avond laat dat nog eens goed zien. Anders zijn, anders dan jij zelf bent, hoeft geen obstakel te zijn voor harmonie. Mág geen obstakel zijn. Integendeel.
Onderlinge verschillen kunnen worden uitvergroot en gebruikt als stok om de ander mee te slaan. Wat er dan gebeurt liet SubSub op angstaanjagend realistische wijze zien.
In plaats daarvan doen we er goed aan verschillen te omarmen, zodat we van elkaar kunnen leren, elkaar kunnen verrijken.
Anders naar het leven kijken. Linda Graanoogst opende de avond ermee en het is ook de boodschap waarmee ik de avond wil afsluiten:
Kijk positief en je ziet beter.