Drie keer checken

Als we iemand op het internet leren kennen waarmee we een ultieme klik ervaren en die we misschien zelfs zien als onze zielsverwant, waarom zou het ons dan tegenhouden? Omdat het niet de traditionele manier is, sowieso een manier die we alleen maar kopiëren uit sappige Hollywood-drama’s? Op Tinder kan je hetzelfde gesprek hebben als in een kroeg – misschien nog wel uitgebreider omdat je niet elke drie seconden je vorige zin hoeft te herhalen omdat de muziek zo verschrikkelijk hard staat – en net zo goed gevoelens voor iemand ontwikkelen.

Uitzonderlijk als iemand een nieuwe date, partner of scharrel 'in het wild' heeft leren kennen

Binnen mijn vriendenkring, en ik denk binnen vrijwel mijn hele generatie, is Tinder een vast gegeven. Het is eerder uitzonderlijk dat iemand een nieuwe date, partner of scharrel ‘in het wild’ heeft leren kennen, dan dat diegene ergens in een app tevoorschijn is gekomen. De verbazing bij mensen om mij heen was dan ook niet groot toen ik vertelde dat ik een jongen had leren kennen via Tinder en bovendien al wist wie het was omdat we allebei Twitter gebruiken.

Toch denk ik dat we de gevaren van daten via social media apps moeten erkennen en dat we er beter over moeten praten. In de seksuele voorlichting die we kregen van onze ouders of op de middelbare school was geen apart hoofdstuk over wat je moest doen als je Tinder-match erop aandrong dat je bij hem thuis langs zou komen terwijl je eigenlijk liever op een openbare plek iets wou drinken, of een advies over wat je moet doen als degene die tegenover je komt zitten niet is wie hij of zij online had verteld en je je plots beklemd voelt.

Hoewel online dating niet meer iets is waar mensen van opkijken, liggen de serieuze risico’s die eraan vast zitten nog steeds in de taboesfeer. Ik word nog steeds gebeld door vriendinnen die vastzitten op een date die ze niet leuk vinden, en ik check bij mijn vriendinnen drie keer of ze veilig en oké zijn als ze op een blind date gaan.

We leven in een tijdperk van #MeToo waarin het duidelijker dan ooit is dat vrouwen, ongeacht wat ze dragen, hoeveel ze drinken en waar ze zich begeven, niet veilig zijn. Om het aantal gevallen van seksueel trauma terug te dringen moeten we bepaalde dingen uit de taboesfeer halen, en online dating is er daar een van. Want hoe kunnen we vrouwen beschermen tegen iets waar we niet over durven te praten? Hoe kunnen we mannen aanspreken op gedrag dat we te ongemakkelijk vinden om boven tafel te halen?

Hoe kunnen we vrouwen beschermen tegen iets waar we niet over durven te praten?

Het antwoord is simpel. De gevaren van daten via social media moeten bespreekbaar worden op school en thuis en kinderen moeten tegen hun ouders kunnen vertellen waar ze heen gaan en met wie. Dat kan alleen door jongeren al in de fase waarin ze seksuele voorlichting krijgen, duidelijk te maken wat de slimme voorzorgsmaatregelen zijn die gepaard gaat met daten via dating apps. Die verschillen tenslotte op meerdere gebieden van de reguliere dating etiquette.

Social media is een prachtig gegeven. Het geeft ons de mogelijkheid om met mensen over de hele wereld te communiceren en om mensen te leren kennen die we anders nooit tegen zouden komen. Om het die mooie en pure plek te houden, moeten we alleen wat aanpassingen doen en waarom zouden we die niet maken?