aan het woord

Pan Asian Collective: verbinding vinden in diversiteiten

©Lisa Zilver

Het Pan Asian Collective (PAC) is een platform voor verhalen die verteld worden voor en door de Aziatische gemeenschap in Nederland. Door deze verhalen te vertellen wil het collectief de stereotypen die bestaan over Aziatische mensen ontkrachten en juist recht doen aan de verschillende culturen die onder de noemer ‘Aziatisch’ bestaan. PAC streeft naar een samenleving waarin al deze verschillende culturen met elkaar in verbinding staan en waarin mensen met Aziatische wortels gezien worden voor wie ze echt zijn. Naast het vertellen van verhalen adviseert PAC ook bij het maken van beleid en draagt zij bij aan onderzoek naar bijvoorbeeld representatie en discriminatie.

©Lisa Zilver

Wij spraken met Ailing Eelman en Melissa Korn, beide nauw betrokken bij PAC. Wie zijn zij, waarom hebben zij zich aangesloten bij PAC en wat heeft dat hen gebracht? Ailing woont in Almere en werkt freelance als communicatieadviseur, voor met name maatschappelijke organisaties. Lange tijd was ze niet zo bezig met haar Aziatische identiteit, mede omdat ze, net als haar zusje geadopteerd is door witte ouders en in een vrij witte omgeving is opgegroeid. Toen haar zusje zwanger werd begon ze na te denken over hoe de volgende generatie haar identiteit zou gaan uitdragen. Ze is toen begonnen als vrijwilliger bij PAC en vervolgens ging ze er als freelancer aan de slag met verschillende communicatieklussen.

©Lisa Zilver

Melissa werkt sinds anderhalf jaar als programmamaker bij PAC. Daar werkte ze bijvoorbeeld aan een programma over de rol van schoonheidsidealen in Aziatische culturen in de bibliotheek van Amstelveen. Ze vertelt dat er niet één Aziatische gemeenschap is, maar dat deze juist bestaat uit veel verschillende mensen en culturen. Toch, stelt ze, hebben al deze mensen ook veel gemeen, zoals het ervaren van racisme en moeite met het thuis voelen in een land waar je niet goed wordt gerepresenteerd. Er is weinig Aziatische representatie in de media en áls er al representatie is dan gaat het vaak om Oost-Aziatische mensen, terwijl Azië veel groter is dan dat.

We vragen aan beide wat ‘Pan-Aziatisch’ voor hen betekent en op welke manier het begrip een rol speelt in het collectief. Voor Ailing betekent het erkenning van de verschillende Aziatische identiteiten en verhalen en de verbinding daartussen. In de media wordt ‘de Aziatische cultuur’ namelijk vaak als één cultuur gepresenteerd. Het omarmen van haar Aziatische identiteit heeft haar veel gebracht, waaronder zelfliefde en -acceptatie. Sinds ze voor PAC werkt is dat alleen nog maar versterkt doordat ze ziet dat mensen hun verhalen durven te delen en ze zich in deze verhalen herkent. Ook Melissa benadrukt het veelvoud aan Aziatische culturen die samenkomen in één beweging. PAC heeft haar een community van gelijkgestemden gebracht, mensen met wie ze gelijk de diepte in kan gaan omdat ze elkaar begrijpen. Ze zegt: “Een van de mooiste momenten was voor mij de Pan Asian Awards, waar mensen uit al die diverse culturen bij elkaar waren en op hun mooist waren aangekleed en iets gemeenschappelijks met elkaar deelden bij als kers op de taart een prachtige zonsondergang.” De Pan Asian Awards zijn drie verschillende awards die elk jaar worden uitgereikt aan Nederlands-Aziatische talenten die veelbelovend zijn of al veel bereikt hebben.

©Lisa Zilver

Ook Ailing benadrukt de verbintenis die bestaat met andere mensen bij PAC: “Als ik iets vertel dat ik heb meegemaakt, bijvoorbeeld wanneer er weer een opmerking op straat is gemaakt, dan hoeven we elkaar alleen maar aan te kijken en dan voel ik me al begrepen. We weten wat zulke dingen met elkaar doen, we hoeven dat niet uit te leggen.” Daarnaast is Ailing afgelopen jaar voor het eerst naar haar geboorteplaats in China gereisd, in haar eentje. Ze zegt: “De contacten en de verhalen binnen PAC hebben daar zeker aan bijgedragen. Voor sommigen was het bijvoorbeeld heel vanzelfsprekend om jaarlijks naar hun geboorteland te gaan. Bij PAC heb ik allemaal ervaringen uitgewisseld, tot ik de stap zelf ook heb gezet.” Ze is heel blij dat ze gegaan is, ook al voelde het niet direct als thuis toen ze uit het vliegtuig stapte: “Ik merkte ook daar dat ik daar heel anders was. De term in-between-ness kende ik uit mijn leven in Nederland, maar die kreeg daar voor mij weer een nieuwe lading.” Bijzonder vond ze het om te leren over de geschiedenis van haar voorouders op archeologische vindplaatsen en in musea: “Op school leerden we bijvoorbeeld over de jager-verzamelaars in Europa. Dan zag ik een plaatje en dan dacht ik ‘interessant, maar dit zijn niet mijn voorouders.”

©Lisa Zilver

En hoe is het voor Ailing om in Almere te wonen? “Heel fijn! Ik woon vlak bij een natuurgebied en ik zie veel diversiteit om me heen. Daar word ik blij van. Bijvoorbeeld bij de moestuin komen zoveel verschillende mensen samen die allemaal een passie hebben voor zelf groente en fruit telen. Dat geeft me een warm gevoel, tussen al het verschrikkelijks dat op de wereld plaatsvindt. En dat voel ik ook bij PAC, waar we een gedeelde passie hebben voor creativiteit.” Op de vraag wat ze de nieuwe generatie zou willen meegeven zegt Ailing: “Wees lief voor elkaar.”