Het is nog steeds hartstikke nodig

‘Het is een bijzondere dag vandaag.’ De ongeveer honderd bezoekers en passanten die wachten voor de start van de vlagceremonie bij het stadhuis zijn het erover eens. Aan Micha Druiven (53) secretaris van TransAmsterdam straks de eer om samen met Jerzy Soetekouw de eerste transgendervlag in Almere te hijsen op Coming-Outdag. Want transgenders komen ook uit de kast. Alleen waar het bij het traditionele uit de kast komen dit vaak het eind van een proces is, betekent dit voor transgenders dat het traject van de transitie pas begint. Druiven had zelf drie jaar geleden op zijn werk zijn coming out en dat was best spannend. Zijn leidinggevende had zijn collega’s in groepjes ingelicht en Druiven had laten weten eventuele vragen van collega’s graag te willen beantwoorden: ‘Ik kreeg veel positieve reacties: “Wat goed van je, dat je dit durft!” Eigenlijk viel het Druiven heel erg mee: ‘Er waren alleen een paar collega’s die vroegen of ik nu dan mijn laatste operatie had gehad. Dat is alleen niet iets dat ik altijd wil delen, da’s privé.’

Mario Pot (67) is stadscoördinator Almere van COC Amsterdam en is zelfs tweemaal in zijn leven uit de kast gekomen. Eenmaal op zijn zestiende, waarna hij op straat werd gezet en het maar alleen moest zien te rooien. ‘Uiteindelijk ben ik getrouwd en kreeg ik twee kinderen.’ Maar na vijftig jaar kon Pot niet langer tegen zichzelf blijven liegen en besloot hij voor de tweede maal uit de kast te komen. Vooral naar zijn kinderen toe vond hij het erg moeilijk. ‘Dit is in 2017 geweest, nog niet zo lang geleden. Maar ze reageerden heel erg goed en nu ben ik alweer bijna twee jaar actief bij het COC.’

De coming out van Erik Drewes van Roze Almere is alweer enige tijd geleden en is er volgens hem een uit het boekje: ‘Vanaf mijn kleutertijd was het al duidelijk dus ik heb als tiener geen enkel probleem gehad met uit de kast komen. Ik heb superbegripvolle ouders. Uit Almere. Ik heb me altijd veilig en welkom gevoeld in Almere. Wel was er iets meer te doen in de jaren 80 en was het uitgaansleven iets gemengder dan nu, maar goed. Ik mag niet klagen. Dan klink ik als een oude zeur.’

Ondertussen worden er speciale linnnen tasjes met als opdruk Almere+ in de regenboogkleuren uitgedeeld aan de omstanders. Verschillende oudere Almeerders die aanvankelijk een tasje aannemen, geven deze terug wanneer ze horen waar de regenboogkleuren voor staan: ‘Oh nee, dan hoef ik ‘m niet.’

Niet alleen onder ouderen, ook onder jonge Almeerders vallen er soms anti-LHBTQI+ sentimenten te bespeuren. Op het Trinitas Gymnasium kreeg een groep scholieren die graag samen met Soetekouw de regenboogvlag bij hen op school wilden hijsen, homofobe opmerkingen en dreigementen via whatsapp van medescholieren. Omdat de berichten dreigender van toon werden, schakelde de rector de politie in, liet hij aan omroep Flevoland weten. De politie is inmiddels bij vijf scholieren langs geweest voor een gesprek met hen en hun ouders.

Tom Nauta van de politie Almere ziet de homohaat in golfbewegingen voorbijtrekken. ‘We moeten niet de illusie hebben dat de politie als instantie dit kan voorkomen. Ik bedoel, we zijn er voor de slachtoffers van homogerelateerd geweld, maar homohaat moeten we als samenleving aanpakken. Het bespreekbaar maken en daar speelt vooral zichtbaarheid een grote rol bij. Op elk politiebureau in Flevoland wappert vandaag daarom een regenboogvlag.’

Hoe dan ook, Soetekouw trok zich niets aan van de dreigementen en liet de dag ervoor op Twitter weten:

“Dit is helaas exact de reden waarom Coming Out Dag nog zo ontzettend belangrijk is! In Almere kan iedereen in vrijheid én veiligheid zijn wie hij/zij is. Dus natuurlijk sta ik morgen zij aan zij met de leerlingen om seksuele vrijheid en gendervrijheid te vieren!”

Na zijn bezoek aan het gymnasium waar de scholieren in grote getale aanwezig waren, is het tijd voor het hijsen van maar liefst twee vlaggen. Druiven vindt het belangrijk om te benadrukken dat we niet alleen moeten denken aan het vieren van de seksuele diversiteit, maar dat we ook de verschillende genderidentiteiten niet mogen vergeten. Want de regenboogvlag die Gilbert Baker in 1978 in San Francisco bedacht is het symbool voor homo’s, lesbiennes en biseksuelen. ‘Maar de verschillende genderidentiteiten worden niet vertegenwoordigd door deze vlag.’

De aanwezigheid van de transgendervlag vandaag is dus wat hem betreft een must. In 1999 is deze ontworpen door Monica Helms, een Amerikaanse transvrouw en activiste . De vlag heeft een roze, blauw en wit gestreept patroon: roze en blauw voor respectievelijk de transvrouwen en transmannen en de witte strepen voor intersekse mensen. Intersekse is een variatie op wat als de vrouwelijke of mannelijke sekse wordt beschouwd. Bijvoorbeeld meisjes geboren met XY-chromosomen wiens clitoris uit een kleine penis bestaat of jongetjes die een vagina hebben en XX-chromosomen.

Ondertussen deelt Druiven kleine metalen transgendervlagpinnetjes uit en kijkt vol trots naar zijn zojuist gehesen vlag: ‘Misschien komt dit vanuit een soort minderwaardigheidscomplex van het behoren tot een minderheid, maar door die wapperende vlag hier in Almere, waarmee ik me kan identificeren, heb ik het gevoel: ik doe ertoe, ik hoor erbij en ik mag er zijn. Kippenvel, echt.’